Stamine

Moje łapy zapadały się w śnieżny puch, kiedy skradałam się razem z Alphą. Minął tydzień odkąd Rosette i Ollie przyszli do Jamy i  Shade miał się o wiele lepiej, głównie dlatego, że męczyłam Jasmine, żeby przypomniała sobie wszystko, co jakkolwiek mogło pomóc basiorowi. Zawlokłam ją nawet na stoki, żeby zebrała zioła. W efekcie rana Shade'a wyglądała jak powierzchowne, niegroźne skaleczenie. Wróżba Rosette nie spełniła się. Dodatkowo, Alpha przechodził przyspieszony kurs łowiectwa, żeby coś takiego się nie powtórzyło. Od dwóch dni wyciągałam go z Jamy i tropiliśmy ślady zwierząt albo przedstawiałam mu wszystkie słabe i mocne punkty danej ofiary.
To był jeden z takich wypadów. Z zadowoleniem zauważyłam, że Alpha wziął na poważnie ćwiczenie i głęboko wdychał zimowe powietrze, starając się wyczuć jakąś zwierzynę.
- Tutaj... - trącił nosem śnieg i parsknął - jakiś kwadrans temu przeszły łosie. Dwa, nie, trzy.
- Owszem - jako wykwalifikowana łowczyni i tropicielka wyczułam ślad kilka metrów wcześniej, ale jak na zwykłego wilka poszło mu całkiem nieźle. O ile Alphę można brać za zwykłego wilka.
- O co chodziło z tamtymi śladami, które wyczułaś tydzień temu? - zapytał nagle. Oczywiście powiadomiłam Shade'a o tamtym zapachu, choć dopiero wczoraj zorientowałam się, że to woń towarzyszy Rosette, którzy na szczęście wynieśli się już z naszego terenu. Wyczułam ich wcześniej na Ollie'm.
- To byli prawdopodobnie ci towarzysze Rosette i Olliego. Ale sprawdziłam, już się wynieśli.
- Świetnie. Nie czułam się dobrze, gdy tu byli. A co z tamtymi wilkami? - kontynuował Shade, podążając tropem. Oczywiście, zwierzęta nie mogły nas usłyszeć, używaliśmy mowy wilczych umysłów.
- Są na granicy. Chyba odpoczywają, może czekają na rozkazy czy coś. - naprawdę nie wiedziałam. Shade pokiwał głową, a ja westchnęłam cicho. - lepiej chodźmy. Mamy już dość zwierzyny na kilka dni.
Ruszyliśmy w stronę Jamy, zostawiając tropy za sobą. Nagle przypomniałam sobie o czymś.
- Idź sam, zaraz do ciebie dołączę. Wezmę tylko trochę wody z Wyroczni. - z tym wiązała się pewna historia, a mianowicie, kilka dni temu, w nocy, tknęła mnie myśl, że skoro woda z Wyroczni pomogła mi, to może pomoże i Alphie, bo nie zaszkodzi, skoro mi też nic nie zrobiła. Poszłam tam i namoczyłam w niej liście jakiejś roślinki, chyba na trawienie, po czym dołożyłam do opatrunku Shade'a. Ranem rana wyglądała o niebo lepiej a Jasmine dostała bzika i chciała koniecznie polecieć po więcej tych liści, dopóki nie uświadomiłam jej, co zrobiłam w nocy.
- Dobry pomysł. - mruknął Shade, po czym ruszył do Jamy. Ja pomknęłam w kierunku Wyroczni.